Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

People: My Friend Giannis

Ο φίλος μου ο Γιάννης έχει μια ζωή πρόβλημα με τη ζωή του. Είχε πρόβλημα με το σχολείο του, με την μάνα του, με τον πατέρα και τις αδελφές τους. Είχε πρόβλημα με τις γυναίκες του με τις φιλενάδες του αργότερα με τη δουλειά του. Είχε πρόβλημα με την ίδια του την ύπαρξη. Ανά φάσεις αποφάσιζε να λύσει τα προβλήματα του ανά δύο. Πριν μερικά χρόνια ερωτεύτηκε μια Βουλγάρα, εγκατέλειψε την γυναίκα του και πήγε στην Σόφια για δύο χρόνια ζώντας τον έρωτα της ζωής του. Αλλά ούτε αυτό ευδοκίμησε. Προβλήματα, μεγάλα προβλήματα. Ο Γιάννης επέστρεψε στην Κύπρο, πήρε πίσω την παλιά του δουλειά με διπλάσιο μισθό, γνώρισε μια νέα γυναίκα, την παντρεύτηκε. Προβλήματα. Δεν του άρεσε πάλι η δουλειά, βρήκε μια άλλη, ενδιαφέρουσα, με καλό μισθό. Προβλήματα. Η ζωή δεν του φτάνει. Φεύγουν με την γυναίκα του για το Στρασβούργο. Νέα δουλειά, νέα ζωή. Προβλήματα. Η γυναίκα του δεν του φτάνει. Βρίσκει τον τέταρτο έρωτα της ζωής του. Είναι από την Λετονία. Την αγαπά τρελά και θέλει να φύγει μαζί της, αλλά τα μαθαίνει όλα η γυναίκα του. Προβλήματα. Η κοπέλα της Λετονίας θίγεται και τον εγκαταλείπει. Η γυναίκα του, του δίνει άλλη μια ευκαιρία να μείνουν μαζί, να κάνουν μωρό, οικογένεια. Προσπαθούν. Προβλήματα. Η κοπέλα της Λετονίας γυρίζει. Ο Γιάννης είναι πάλι μαζί της. Προβλήματα. Η κοπέλα φεύγει. Η γυναίκα του μένει. Ο Γιάννης παίρνει προαγωγή. Προβλήματα.

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Todo sobre mi madre –Not really Mr Kleitoy!

Είχε πολύ-διαφημιστεί, είχε πολύ-προβληθεί και ως εκ τούτο δημιούργησε υπερβολικές προσδοκίες. Ο λόγος για την παράσταση «Όλα για την μητέρα μου» που ανέβασε το Θέατρο Σκάλα στην Λάρνακα σε σκηνοθεσία Κλείτου Κλείτου. Περιμέναμε πολλά, πήραμε λίγα και σε γενικές γραμμές το έργο δεν μας άρεσε ιδιαίτερα και μας άφησε μια γεύση ανικανοποίητου…



Ξεκινήσαμε να πάμε από την Λευκωσία στην Λάρνακα με τον Πάρη και δύο καλούς μας φίλους, επειδή είχαμε δεί την ταινία (Todo sobre mi madre) το 1999 και την είχαμε λατρέψει και αφετέρου επειδή μας είχαν κινήσει την περιέργεια όλα όσα είχαν λεχθεί για το έργο. Μεγάλο ατού του έργου ήταν οι βασικές του πρωταγωνίστριες: Η Ιωάννα Σαφκάλη, η Λένια Σορόκου, η Άλκηστης Παυλίδη και η Μόνικα Μελέκη. Έπαιζε επίσης ο Σοφοκλής Κασκαούνιας στο ρόλο μίας τραβεστί. Και οι πέντε ήταν απλώς καλοί, με τον τελευταίο να ξεχωρίζει ευχάριστα! Αλλά γενικά το έργο, πώς να το πώς, δεν «τραβούσε». Ξεχείλιζε από προσπάθεια και καλές προθέσεις αλλά δεν είχε εκείνο το κάτι που θα μπορούσε να το απογειώσει! Εκείνη η αίσθηση του να φύγεις από την παράσταση και να σε απασχολεί το έργο και το στήσιμο του για μέρες. Κατά την ταπεινή κι αν θέλετε άσχετη γνώμη μου, ως θεατής, το πρόβλημα ήταν στην σκηνοθεσία. Ήταν μάλλον άνευρη, χωρίς εξάρσεις. Σαν να φοβόταν ο σκηνοθέτης ή να σεβόταν τόσο πολύ το κείμενο και τα μεγάλα ονόματα που έπαιζαν μαζί του που δεν τόλμησε να τα «δουλέψει». Δεν τα κατάφερε να μας συγκινήσει, να μας συναρπάσει, να μας κάνει να ταρακουνηθούμε. Σίγουρα είχε τις καλέ του στιγμές, αλλά τίποτε παραπάνω… Ήταν μία συντηρητική, παραδοσιακή παρουσίαση, μία σκηνοθεσία «παλιάς σχολής και κοπής», μία τυπική απεικόνιση του κειμένου. Κρίμα οι περγαμηνές και οι διαφήμιση. Τελικά είναι μάλλον υπερ-εκτιμημένος ο Κλείτος Κλείτου.



Άσχετο αλλά το άκουσα και μου άρεσε και κάνω συνειρμό με το Κλείτος Κλείτου : Τι είναι ο Δολοφόνος Δολοφόνου? Κύπριος!!

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

My world sign…

Στην σελίδα 468 ενός βιβλίου που χρονολογείται από το 1997 υπάρχει ζωγραφισμένο το όνομα μου και δίπλα από μια μαργαρίτα. Οι λόγοι είναι προφανείς. Έχω την τάση να καταστρέφω με αυτό τον τρόπο τα βιβλία, γράφοντας φαρδιά πλατιά το όνομα μου και τείνω πάντα να ζωγραφίζω μαργαρίτες επειδή είμαι ανίκανη να ζωγραφίσω οτιδήποτε άλλο. Το σημάδι μου αυτό στον κόσμο το ανακάλυψε πριν λίγες μέρες ένας φίλος παλιός και αγαπητός που είχε να ανοίξει το βιβλίο 13 τόσα χρόνια και μου έστειλε το πιο όμορφο μήνυμα. «Έρχεσαι συνέχεια πίσω! Είδα το όνομα σου και χαμογέλασα!». Φίλε μου, χαίρομαι που σου χάρισα ένα χαμόγελο! Χαίρομαι που υπάρχουν αυτά τα μικρά σημάδια μου στον κόσμο…

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

My secret place… (My backup plan)




Υπάρχει μια πόλη η οποία είναι το μυστικό μου καταφύγιο … σκέφτομαι πως αν όλα πάνε στραβά εκεί θα καταλήξω… στο μυαλό μου τα έχω όλα μελετημένα… έχω φίλους που ζούνε εκεί, γνωρίζω πράγματα και καταστάσεις… ξέρω καλά τα κατατόπια… είναι μια πόλη δίπλα στην θάλασσα και έζησα για λίγο εκεί… ένα μικρό καλοκαίρι… μία όμορφη περίοδο της ζωής μου… και πάντα σκέφτομαι… πως ότι και να γίνει, ότι και να πάει στραβά υπάρχει πάντα αυτή η πόλη και με περιμένει…κανείς δεν ξέρει για αυτήν… σε κανένα δεν έχω πει ποτέ για το μυστικό μέρος… και πάντα σκέφτομαι… πως ακόμα κι αν δεν πάω ποτέ… πάντα θα υπάρχει εκεί… το μυστικό μου μέρος… My backup plan… εκεί θα πάω να ζήσω για πάντα…