Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο τρέξιμο και στην απελπισία. Τυχαία συνάντηση με την Ηρώ. «Πές μου τα όλα. Είμαι δίπλα σου, ξέρεις, αντέχω». Η Ηρώ είναι ένας βράχος. Με κάποιο μαγικό τρόπο στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου πάντα την συναντώ. Τις προηγούμενες μέρες η Άννα. «Φιλενάδα. Έχεις δικαίωμα να νοιώθεις άσχημα. Έχεις δικαίωμα να θρηνήσεις στις χαμένες ευκαιρίες! Νοιώσε! Τέντωσε τον εαυτό σου. Αφήσου! Θα μαζέψεις έτσι δυνάμεις!»… Τους τελευταίους έξι μήνες η Σοφία! Τηλέφωνα στις 11 το βράδυ. Ενέσεις τα μεσάνυχτα. «Όλα θα σου πάνε καλά! Εγώ είμαι εδώ! Είμαι δίπλα σου». Τον περασμένο χρόνο η Ειρήνη και η Ήβη. Παρόμοιες εμπειρίες. Φωνές έγνοιας και συμπαράστασης. Υπομονή στις αγωνίες και στους παραλογισμούς. Μαζί η Λίζα και η Μαρία. Αγάπη! Και θετική σκέψη! Και αποκούμπι να γελάσουμε μαζί στις δυσκολίες. Τα τελευταία χρόνια η Αντρούλα! Μεγαλύτερη, ωριμότερη. Μια υπέροχη φίλη, ένας δυνατός και όμορφος άνθρωπος! Όλη μου τη ζωή η μάνα μου. Τελευταία πατώ ολόκληρη πάνω της! Ποιος μίλησε για δύσκολη χρονιά? Υπήρξα τόσο ευλογημένη που είχα αυτές τις γυναίκες δίπλα μου… Καλή χρονιά! Ω, είμαι σίγουρη θα είναι υπέροχη!!!
4 σχόλια:
δεν γνωρισα ποτέ άλλες, μόνο ομορφες γυναικες υπάρχουν.
καλη χρονια
Πόσο δίκαιο έχεις!
Οι δικές μου γυναίκες φέτος ήταν ιδιαίτερα όμορφες!
Καλή χρονιά και σε σένα!
Καλή χρονιά Ελένη μου, το ότι ξαναβρεθήκαμε ήταν όντως πολλά όμορφη στιγμή, δεν θα ξαναχαθούμε!
Χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω, καλή χρονιά σε σένα και στις δυνατές γυναίκες δίπλα σου! :)
Δημοσίευση σχολίου