Η Αλίκη του πρώτου σταμάτησε να αγοράζει σωρηδόν τα υγρά των φακών επαφής. Ο Κωστάκης του τρίτου με κοιτάζει με νόημα χωρίς τα γυαλιά του. Ολόκληρη η πολυκατοικία δείχνει να μην αντιμετωπίζει πλέον κανένα πρόβλημα με τα μάτια της. Το ίδιο και οι συνάδελφοι στη δουλειά. Τι στο καλό? Είμαι η μοναδική Κυπραία που απέμεινε να έχει μυωπία?
Την μυωπία μου την αγαπώ. Την απέκτησα στα 12 και μαζί της πορεύομαι στα υψηλά δώματα της διανόησης έκτοτε! Μεγάλωνα εγώ, μεγάλωνα και αυτή. Μορφωνόμουν εγώ, μορφωνόταν κι αυτή. Μαζί περάσαμε πολλά. Τα πρώτα γυαλιά με τον φρικτό κοκάλινο σκελετό στα τέλη της δεκαετίας του 80. Τις πρώτες απόπειρες φακών επαφής στα 15. Την τεράστια προσπάθεια εκμάθησης τοποθέτησης μάσκαρα, σκιών και συναφών υλικών κοινωνικής μεταμόρφωσης που κατέληξαν σε κλαμένα κόκκινα μάτια. Την έκπληξη των αμέτρητων ( ΕΙΠΑΜΕ! ΕΊΜΑΙ Η ΩΡΑΊΑ ΕΛΕΝΗ :P ) ερωτικών και λοιπών συνοδών που έβλεπαν την Va va voum (μετά που έμαθα να βάζω eye liner) γκόμενα να μεταμορφώνεται στο pathetic κοριτσάκι με τα σπίρτα που φοράει γυαλιά.
Η μυωπία μου είναι απαραίτητο κομμάτι της προσωπικότητας μου. Και όπως κι αυτή, είναι μεγάλη και πληθωρική! Το να βάλω τα γυαλιά μου είναι το πρώτο πράγμα που κάνω το πρωί και το τελευταίο το βράδυ. Οι φακοί επαφής με τους οποίους κυκλοφορώ εκτός σπιτιού στοιχείο απαραίτητο της εμφάνισης μου. Όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό ελέγχω στη τσάντα μου: Γυαλιά, φακοί, διαβατήριο, εισιτήριο, λεφτά. Με αυτή τη σειρά.
Τα τελευταία χρόνια η ιδέα της εγχείρισης για θεραπεία της μυωπίας παίζει έντονα στο μυαλό μου. Αλλά δεν νομίζω ποτέ να την κάνω. Η μυωπία μου είναι ένα από τα στοιχεία μου, είμαι εγώ. Στις τρεις τα ξημερώματα να κουτουλώ στους τοίχους, ένα θολό τοπίο ανάμεσα στον εαυτό μου και στους άλλους, ένα σύννεφο, μία απόσταση. Η μυωπία μου είναι η κοινωνική και εσωτερική μου απομόνωση. Στο κάτω-κάτω πάντα μπορώ να βλέπω υπέροχα με τα μάτια της καρδιάς.
4 σχόλια:
Καλή Χρονιά Ωραία Ελένη
Τα ανέλυσες ωραία τα περί μυωπίας και τα βαθύτερα.
Πραγματικά κι εγώ σκεφτόμουν σήμερα πρωί το ενδεχόμενο της εγχείρησης για να ξανανιώσω την ελευθερία του να μην φορώ φακούς ή να βάζω γυαλιά (η μακροχρόνια χρήση φακών άρχισε να ενοχλεί τα μάτια, με τα γυαλιά νιώθω περιορισμένο το οπτικό πεδίο μου) αλλά κάτι με απωθεί από του να την κάνω, ίσως πιο πολύ ο φόβος να μην πετύχει.
Σίγουρα όταν η καρδιά μπορεί να βλέπει όμορφα πράγματα είναι ότι καλύτερο, αλλά κι απ'την άλλη πιστεύω είναι ωραίο να μη νιώθεις εξαρτημένος από "εργαλεία" για να βλέπεις κανονικά, και σε κάποια φάση θα το ξαναδώ πιο ζεστά το θέμα.
Amman thn agapas krata thn. En dikh sou. Areskoun mou ta gyallia. Otan esy sta 15 sou emashesoun na valeis tous fakous egw epienna kathe savvato ston optiko perkei mou evrei myopia. Alla en mou evrisken, opote evalla gialia me tzami (efhveia mana mou:-))
par'ola auta enna sou pw 2 pramata:
1. Mia filh mou pou ekamen laser en polla euxaristimenh, eparamilan 3 mines meta thn egxeirisi se styl "I have been blind and now I see"
2. Kseroumen ti ginetai meta mathkia 20 tziai 30 xronia meta to laser? Skeftoume oti en exoumen thn empeirian arketou xronou...
@Κκουλά μου είναι δύσκολη απόφαση... και εμένα με ενοχλούν ανά φάσεις τα γυαλιά και οι φακοί. Αλλά τελικά είναι κομμάτι του ποιοί είμαστε η μυωπία μας... άσε που γενικά δεν είμαι των μεγάλων αλλαγών στη ζωή! Το ζήτημα με εμένα τουλάχιστον είναι πως η μυωπία μου είναι 8.5 άρα μια εγχείρισούλα θα έκανε μεγάλη διαφορά. Δεν το αποφασίζω όμως...
@ Φιλενάδα postbabylon έφυρες με! Πήγαινες αλήθεια με το ζόρι να βάλεις γυαλιά?? Μεγάλη φάση :) Για αυτά που λες έχεις δίκαιο. Σίγουρα είναι μια λύση, αλλά μακροπρόθεσμα τί γίνεται? καλύτερα μισόστραβη παρά στραβή :P
Χεχεχεχε...
ναι θυμούμαι τζι εγώ όταν πρωτοφόρεσα τα γυαλιά στο λύκειο έκαμνα χαρούες, ενόμιζα πως ήταν cool. Αλλά επειδή ύστερα φέρνει ο φούρνος την πυρά, από 1 τζαι κάτι βαθμό που ήταν τότε, τωρά εκαταλήξαμεν στο 5,5 τζαι ελπίζω να μείνει ως τζιαμαί.
Η πιο αφασία φάση που μου έτυχε ήταν να ξυπνήσω ένα πρωί της Κυριακής τζαι μόλις άνοιξα τα μάτια μου εθώρουν κανονικότατα! Αμάν... ηύρα το φως μου σκέφτομαι. Μετά που κάποια δευτερόλεπτα επροσγειώθηκα στην πραγματικότητα: ήρτα αργά σπίτι, λλίο η νύστα, λλίο το ποτό τζαι η κούραση, έπεσα ξερός χωρίς να φκάλω τους φακούς!!
Έστω τζαι για λλίο πάντως ήταν εξαιρετικό feeling !!
Δημοσίευση σχολίου