Αύριο θα πάω στη μάνα μου το μεσημέρι. Θα με κοιτάξει με στόμα αυστηρό. Θα τραβήξω τα φρύδια ψηλά. Θα αναμετρηθούμε σιωπηλά για δευτερόλεπτα ή ώρες. Αν νικήσω το βλέμμα της (δεν τα καταφέρνω πάντα), θα τραβήξει θυμωμένα για την κουζίνα. Θα μου ψήσει τον καφέ χωρίς ζάχαρη. Αυτό που γίνει είναι πικρό. Θα περιμένει θυμωμένα για να τον πιω. Μετά θα γυρίζει το φλιτζανάκι στο πιάτο, θα το στεγνώσει και θα κοιτάξει στον ήλιο. Θα με ρωτήσει ξανά σιωπηλά, αμέτοχη. "μπορώ να το σταματήσω τώρα αν θέλεις". Είμαι ανένδοτη. Πρέπει να μάθω. Θα κοιτάξει ξανά τον ήλιο. Όπως κάθε μάντισσα δίνει με φειδώ τα μυστικά της. Αλλά ελπίζω να μπορέσει επιτέλους να μου πει. Εκείνες τις ώρες δεν θα είναι η μάνα μου αλλά κάποια μυστική συμφωνία με τις μακρινές γιαγιάδες στο υπερπέραν. Χρειάζομαι όλη τη βοήθεια που μπορώ να βρω. Το Σάββατο είναι για μένα μια μεγάλη μέρα. τελειώνει ένας ακόμα κύκλος. Επικαλούμαι όσες θεότητες μπορώ να βρω... Αγάπη... Ελένη...
5 σχόλια:
θα επικαλέστω και γω όσες με ακούν
η μάμμα σου άρχισε να μου ακούγεται τέλεια σαν μάγισσα της σμύρνης!
Σε ευχαριστώ για τις θεές!
Η μάμα μου είναι όντως λίγο έτσι :P
Εύχομαι δύναμη και επιτυχία.
Σε ευχαριστώ πολύ καλέ μου...
Πολλές ευχές κι από μένα... Θετική σκέψη πάνω απ' όλα!
Δημοσίευση σχολίου