Μια φίλη παντρεύτηκε ένα παιδί υπέρβαρο. Αυτή 50 αυτός 130 κιλά. Και κοντός. Είχαμε πάει θάλασσα μαζί και το ζευγάρι συγκέντρωνε τα δηκτικά σχόλια ορισμένων. «Να ήμουν εγώ! Να παντρευτώ αυτό τον παχύ?», σχολίαζε μία ξινή.
Μία από τις καλές μου φίλες γέννησε πρόσφατα το δεύτερο της παιδί και έχει φρικάρει. Καταπιέζει τον άντρα της, έχει γίνει μια στρίγγλα, χάθηκε με τους φίλους της, παραπονιέται για τη ζωή της πόσο έγινε δύσκολη. Εγώ, που τόσο πολύ το θέλω και δυσκολεύομαι να κάμω παιδιά, δεν καταλαβαίνω. «Αν ήμουν εγώ. Αν είχα εγώ τώρα δύο παιδιά», λέω και την καταδικάζω.
Η γνωστή πανέμορφη μοντέλα που θα μπορούσε να κάνει καριέρα σε όλο τον κόσμο, επιλέγει να εξευτελίζει την ψυχή της και να γίνει πορνοστάρ. Οι πανταχού παρόντες ειδήμονες την καταδικάζουν. «Αν ήμουν εγώ, αν είχα ύψος 180 και πρόσωπο σαν του αγγέλου», σχολίαζαν τα περιοδικά.
Κάτι γνωστοί μας, με μέτρια εισοδήματα, έκτισαν ένα σπίτι 320 τετραγωνικά μέσα σε δύο οικόπεδα. Έχουν πέντε υπνοδωμάτια. Δύο σαλόνια, έναν τεράστιο κήπο. Οι άλλοι τους κουτσομπολεύουμε πίσω από την πλάτη τους. «Μα τι τα χρειάζονται όλα αυτά? Πως θα συντηρούν αυτό το σπίτι?». Αν ήμουν εγώ θα έκανα ένα μικρό σπίτι και θα έκανα με τα υπόλοιπα λεφτά χίλια ταξίδια.
Η Έλενα Παπαρίζου πάχυνε. Αντί να πάρει τους κοιλιακούς της στην Ευρώπη και να κάνει διεθνή καριέρα, κάθεται στην Ελλάδα, κάνει ηλιοθεραπεία, τρώει αντί να τραγουδά! «Αν ήμουν εγώ. Αν είχα το σώμα της, την εμφάνιση, την φωνή της! Να δεις!».
Η φίλη μου η Ν είναι πανέξυπνη. Πανέμορφη! Θα μπορούσε να κατακτήσει τον κόσμο! Το μπορεί. Αντί αυτού παντρεύτηκε κάποιον πολύ «λίγο» της, έγινε δασκάλα. Κάνει μια ζωή ανυπόφορη για μένα, ανιαρή. «Αν ήμουνα εγώ η Ν… Να δεις!».
Και ο κατάλογος συνεχίζεται… Όλος ο κόσμος δείχνει να μην παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Προφανώς για τα λάθη των άλλων ξέρουμε όλοι καλύτερα
11 σχόλια:
Η έκφραση γνώμης για τους άλλους, ούτε κόστος έχει, ούτε φόρο πληρώνει:)
Αυτό ξαναπέστο...
Είμαστε μικρός τόπος (μοιρασμένος συν τοις άλλοις), οπότε ζούμε σε ένα μικρόκοσμο όπου δημιουργείται η ζήλια, ο φθόνος και άλλα πολλά σχετικά.
BTW Welcome back !
Αχ Ελένη μου, πόσο συμφωνούμε. Είναι για όλους μας πολύ πιο εύκολο να κρίνουμε τις ζωές των άλλων, παρά να ασχολούμαστε με τα δικά μας λάθη. Ή μάλλον, το κάνουμε, για να ξεχνούμε τα δικά μας λάθη, τις δικές μας ατέλειες. Ποτέ δε σκεφτόμαστε τους συγκεκριμένους λόγους, τις περιστάσεις ή τις συγκυρίες που οδήγησαν κάποιον να πράξει ή να σκέφτεται με συγκεκριμένο τρόπο. Κρίνουμε "εξ ιδίων τα αλλότρια..."
Ελένη μου,
καλημέρα. Είδα ένα σχόλιο σου στο Στροβολιώτη, μου άρεσε και να μαι εδώ στο ιστολόγιο σου.
Όσον αφορά το θέμα της ανάρτησης σου, μου ήρθε στο μυαλό ένα αρχαίο κείμενο που κάναμε στο Γυμνάσιο, το εξής "Ανθρώπων έκαστος δύο πήρας φέρει, την μέν έμπροσθεν την δε όπισθεν....” που σημαίνει: Ο καθένας μας κουβαλάει δυο σάκους, έναν μπροστά και έναν πίσω. Και μπροστά έχει τα ελαττώματα και τα λάθη των άλλων, οπότε τα βλέπει συνέχεια, ενώ στον πίσω έχει τα δικά του σφάλματα που δεν τα βλέπει ποτέ....
Χάρηκα που σε γνώρισα Ελένη μου.
@Στροβολίωτη είναι πολύ σωστό αυτό που λες. Όλοι έχουμε κάτι να πούμε για τον καθένα...
@ πασχαλίνα καλός μας όρισες :)
@ Κκουλλάς μου λες να είναι που είμαστε μικρός τόπος? Για αυτό υπάρχει ΄φθόνος? σκέφτομαι πως είναι πολύ πιο εύκολο να βλέπουμε τα λάθη των άλλων παρά τα δικά μας... Ευχαριστώ για το καλοσόρισμα...
@Φιλενάδα που αγναντεύεις Κρίνουμε "εξ ιδίων τα αλλότρια..." συμφωνώ... το βλέπω τώρα με μια φίλη μου και με προβληματίζει τι να κάνω... αυτή κρίνει εμένα...
@Μερόπη. "Ανθρώπων έκαστος δύο πήρας φέρει, την μέν έμπροσθεν την δε όπισθεν....” Μου άρεσε πολύ αυτό...
Οποσδήποτε είναι σημαντικός λόγος το ότι βλέπουμε πιο εύκολα τα λάθη άλλων παρά τα δικά μας. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Είναι πιο εύκολο, έτσι?
Αποφεύγουμε την αυτοκριτική, δεν έχουμε αυτογνωσία, γίναμε επιφανειακοί όπως και οι σχέσεις μεταξύ μας επιφανειακές κατάντησαν.
Νάσαι καλά
Ρε παιδί μου, εκνευρίζομαι. Οι φίλοι είναι για να στηρίζουν, ή έστω να δίνουν τη διακριτική τους παρουσία, αν τους χρειάζεσαι, όχι για να κατακρίνουν πράγματα που πολλές φορές δεν καταλαβαίνουν - ίσως και από θέση ισχύος ... Εγώ αν ήμουν στη θέση σου θα ξεκαθάριζα στη φίλη μου ότι η συμπεριφορά της με πληγώνει.
@φιλενάδα που αγναντεύεις... Γνωρίζεις όπως κι εγώ πόσο πολύ δύσκολα μας καταλαβαίνουν οι άλλοι ανθρώποι και πόσο πολύ δύσκολα τους καταλαβαίνουμε εμείς... Ο καθένας έχει τα δικά του σκοτεινά μυστικά τελικά...απλώς είναι κάποιες στιγμές της ζωής σου που χρειάζεσαι λίγη αγάπη συμπόνοια και συμπαράσταση... χωρίς να λες στους φίλους πόσο πολύ πληγωμένος, κοταρσμένος και πονεμένος είσαι...
the grass is greener on the other side. δεν είναι μόνο τα κυπριακά γνωμικά που αξίζουν.
Πόσο συμφωνώ! Είναι τόσο σπαστικό να κοιτάμε τι κάνουν οι άλλοι και να προσφέρουμε λύσεις σαν ειδήμονες. Ο καθένας κάνει τη ζωή του και ξέρει μόνο ο ίδιος τι λειτουργεί και τι όχι για τον ίδιο. Τι δικαιώμα έχει ο χ γνωστός ή άγνωστος να του πει τι να κάνει στη ζωή του;! ΔΕΝ ΕΧΕΙ!
Μ'εκνευρίζει αφάνταστα αυτή η συμπεριφορά του "ειδήμονα".
Aς κοιτάει ο καθένας τη ζωή του, τα λάθη του, τα πάθη του, τα προβλήματα του κι ας αφήσει τους άλλους να κάνουν ό,τι καταλαβαίνουν. Αυτό λέω εγώ κι ας γίνομαι καμιά φορά αποκρουστική στους εν λόγω "ειδήμονες"
Δημοσίευση σχολίου