Θυμάμαι την πρώτη φορά που ταξίδεψα με τραίνο… εκείνη την απίστευτη αίσθηση να περνάς σαν ένας μικρός σίφουνας μέσα από τα βουνά και τις χώρες… θυμάμαι την πρώτη φορά που επισκέφτηκα μία άλλη χώρα… Η συνειδητοποίηση πως έσπασες τα δεσμά που σε κρατούσαν εγκλωβισμένο στο σπίτι σου… θυμάμαι την πρώτη φορά που σε ερωτεύτηκα… εκείνη την αίσθηση πως θα μπορούσα να πεθάνω αυτή τη στιγμή για σένα… θυμάμαι την πρώτη φορά που έμεινα μόνη… εκείνη η απίστευτη αίσθηση ανεξαρτησίας και μοναξιάς… θυμάμαι την πρώτη φορά που απέτυχα σε διαγώνισμα… θυμάμαι την πρώτη φορά που με απέρριψαν… θυμάμαι την πρώτη φορά που τσακώθηκα με την καλύτερη μου φίλη… θυμάμαι χίλια πράγματα.. θυμάμαι χιλιάδες πρώτες φορές… θυμάμαι να λυπάμαι, να χαίρομαι, να πέφτω να σηκώνομαι… θυμάμαι….
Αυτές τις μέρες διανύω μία δύσκολη πρώτη φορά. Θέλω να πιστεύω πως θα είναι η τελευταία. Θέλω να πιστεύω πως θα το παλέψω αυτό με αξιοπρέπεια και δύναμη και με επιτυχία. Θέλω να ακούω την μάνα μου που λέει πως ο κόσμος όλος έχει προβλήματα και πως υπάρχουν σοβαρότερα ζητήματα από τα δικά μας. Προβλήματα υγείας, προβλήματα απώλειας ανθρώπων και αγαθών, προβλήματα ψυχικής υγείας και άλλα πολλά… Θέλω να είμαι καλά… Θέλω να πιστεύω πως είμαι ένας βετεράνος της πρώτης φοράς… Θέλω να πιστέψω πως θα πετύχω!
5 σχόλια:
kalo kouragio
Όσο και να βλέπεις τα προβλήματα τους άλλους που μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερα, όταν βιώννεις κάτι δύσκολο το Είναι σου ολόκληρο αγκαλιάζει τη δυσκολία και την κοιτάζει κατάμματα, τόσο κοντά που δύσκολα βλέπεις έξω σου. Δέ ξέρω αν είναι σωστό σε έτσι στιγμές να προσπαθείς να δείς τους άλλους, εμένα θα με γέμιζε ενοχές πάντως. Δέν απαλύνει τον πόνο αμα βλέπεις προς τα έξω την ώρα που περνάς κάτι. Σου εύχομαι δύναμη, και την γνώση του εαυτού για να μήν τον κρίνεις την ώρα που περνά τη δυσκολία. Αυτά μόνο.
@postbabylon σε ευχαριστώ πολύ! Δέχομαι όλη τη θετική ενέργεια και τις ευχές που μπορώ να πάρω!
@Διάσπορε. Σε ευχαριστώ. Το πρόβλημμα μου είναι πως με παίρνει εύκολα από κάτω. Είναι καλό να μην αισθάνομαι "αδικημένη" και να καταλάβω πως όλοι οι άνθρωπο έχουν τα δικά τους προβλήματα και δεν έμεινα μόνη έξω από το ροζ συννεφάκι! Κατά τα άλλα σίγουρα, αυτές τις μέρες δύσκολα εστιάζω σε οτιδήποτε άλλο. Ελπίζω να πάει καλά φίλε μου. πολύ ψυχοφθόρες κατάστάσεις...
einai duskoles oi prwtes fores. eidika ama sumvei kati asxhmo.giati den exeis kapoia allh fora gia parhgoria.
Ελένη μυο πώς είσαι; Χάθηκες! Καλή σου χρονιά! Εύχομαι για σένα τα καλύτερα...
Δημοσίευση σχολίου