Την φανουρόπιτα την θυμάμαι να παρασκευάζεται σπίτι μας σε κάθε μικρή η μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίζαμε στην οικογένεια. Είχα βγάλει μαγουλάδες? Η μάνα μου έψηνε φανουρόπιτα. Έκανε ο παπάς μου απεργία στον εργοστάσιο? Η μάμα μου έφτιαχνε φανουρόπιτα. Πήγαινε η αδελφή μου να γεννήσει? Η μάνα μου έψηνε φανουρόπιτα. Ετοιμαζόμουν να πάρω πτυχίο? Μαντέψτε… Η μάνα μου έψηνε φανουρόπιτα. Έχω φάει τόσες φανουρόπιτες στη ζωή μου που μπορώ να περιγράψω την γεύση και το άρωμα της ακόμα και στον ύπνο μου. Εκείνη η υπόκωφη μυρωδιά κανέλας. Η αψάδα του πορτοκαλιού. Η αδρή μπισκοτένια γεύση που όσο την αφήνεις γίνεται καλύτερη… Επίσης έχω την απόλυτη και ακλόνητη πεποίθηση πως η πίτα αυτή συνιστά βασική λύση στα προβλήματα μου. Δεν ξέρω αν είναι από ανάγκη, αληθινή πίστη ή συνήθεια, αλλά όταν αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα, η πρώτη μου σκέψη είναι στην πίτα του Αγίου Φανούρη. Ο Πάρις μου λέει πως είναι πως θέλω να θυμάμαι τις μαμαδίστικες γεύσεις της ηρεμίας και θαλπωρής με τις οποίες μεγάλωσα σπίτι μου. Οι φίλοι μου λένε το ίδιο. Εγώ πιστεύω πως φτιάχνω την πίτα του Αγίου Φανούρη για τον ίδιο λόγο που την φτιάχνει και η μάμα μου: Μας αρέσει αφάνταστα η γεύση της!
Θα βάλουμε 7 υλικά
1. 1 ποτήρι λάδι φυστικέλαιο
2. 1 ποτήρι ζάχαρη
3. Λίγο Κονιάκ (2 κουταλιές της σούπας)
4. 1 ποτήρι πορτοκάλι χυμό φρεσκο-στυμμένο (ή χυμό) και την φλούδα του πορτοκαλιού τριμμένη
5. Αλεύρι όσο σηκώσει (να γίνει όχι πολύ πηκτός χυλός)
6. Κανέλα (1/2 κουταλάκι γλυκού)
7. ΒΡ (2 κουταλάκια γλυκού)
Τα βάζουμε όλα μαζί εκτός και ανακατεύουμε εκτός από το αλεύρι στο οποίο θα βάλουμε το ΒΡ Προσθέτουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε καλά.
Βάζουμε σε ταψάκι λαδωμένο/αλευρωμένο και ψήνουμε για 40 λεπτά σε μέτρια προς δυνατή θερμοκρασία.
Η μάμα μου λαλεί να κάνεις την πίτα όταν είσαι μόνη σου. Θέλει ησυχία και αυτοσυγκέντρωση. Όταν την κάνεις να σκέφτεσαι τον λόγο για τον οποίο την φτιάχνεις. Όταν ψηθεί να ανάψεις ένα κερί πάνω και να το αφήσεις για λίγο. Να την μοιράσεις σε μονό αριθμό ατόμων (συνήθως σε 7 άτομα).
5 σχόλια:
ethkievaza to tziai examogeloun:-)
Filenada egw kamnw cooking therapy, esy baking therapy opws fenetai, a! Symfwnw me ton parh pantws... zhtoume geuseis oikies pou na tes syndiazoumen me thalporh... egw proxtes ekama louvi me ta laxana :-D
Gia opoio logo tziai na thn kameis th pitta, makari O Ah Fanourhs na sou fanerwsei tzeino pou gyreukeis!
αρέσκουν μου πολλά έτσι απλά κέικ.
στη γειτονιά μου φτιάχνουν τα και τα λένε με τον καφέ.εμένα διούν μου αίσθηση παρέας
μακάρι να σου φανερωθεί εύχομαι πουμέσα μου δυνατά
μου θύμισες κάτι εποχές που μας έπαιρνε μια θεία μου σε ένα εκκλησάκι, μάλλον κάπου κοντά στο υπουργείο Οικονομικών και το εκκλησάκι εκείνο πάντα είχε φανουρόπιτα. δεν ξέρω γιατί...
@postbabylon πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί αλλά έχεις δίκαιο... είμαι συνέχεια μέσα στην κουζίνα και χτυπώ υλικά... και δεν έχω και τόση όρεξη να τα φάω... θα αρχίσω να φέρνω ταπεράκια στην δουλειά νομίζω...
@ρίτσα μου όντως για κάποιο λόγο η φανουρόπιτα πάει πολλά με το να σου λένε τον καφέ! πολύ αντιφατικό αν με ρωτάς!
@Μάνα θυμάμαι το εκκλησάκι που λες! Νομίζω ε΄΄ιναι του αγίου Γεωργίου. Δεν είμαι σίγουρη αν υπάρχε ακόμα... κι εγώ με την μάμα μου πήγαινα...
Την καλύτερη φανουρόπιττα του κόσμου -κατ' εμέ- κάμνει την η γιαγιά μου. Το πρόβλημα είναι ότι την κάμνει χωρίς συνταγή και κάθε φορά που τη ρωτώ τα υλικά εν μου λέει ποτέ ακριβώς τα ίδια. Ας μη συζητήσω καν για αναλογίες! Μακάρι ναν καλά να μου την κάμνει τζι' ας παρακαλά να της φανερώσει γαμπρούς για τις εγγονές της.
Τζι' εσείς ό,τι ποθείτε.
Δημοσίευση σχολίου