Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Βόλτες…

Κατεβαίνουμε με το αυτοκίνητο κάτω στην πόλη… δεν μας επιτρέπεται να βγούμε εκτός πλέον… είμαστε στην αναμονή… δεν μας πειράζει καθόλου… είμαστε παιδιά αυτής της πόλης… μεγαλώσαμε δίπλα στα συρματοπλέγματα… μεγαλώσαμε δίπλα στην πράσινη γραμμή… η λευκωσία είναι μια πόλη ωραία…. Έχει ιστορία έχει άποψη… έχει ηλικία αλλά αντιστέκεται… είναι η ίδια με τα παιδικά μας χρόνια αλλά κιόλας έχει αλλάξει… η τάφρος είναι γεμάτη αλλοδαπούς που πολεμούν με γέλια και αισιοδοξία να χορτάσουν την φτώχεια τους… η παλιά πόλη έχει ερημώσει… τα παραπάνω σπίτια ερειπωμένα και ετοιμόρροπα, αλλά φιλοξενούν τους κακοπληρωμένους ενοίκους… ζωή και παρακμή στην ίδια σελίδα… φτώχεια και ελπίδα εκεί που πριν 60-70 χρόνια ήταν οι παππούδες μας, βιοπαλαιστές και ετοιμοπόλεμοι για την Ζωή… τι θα λέγατε καημένοι για τα αγγόνια σας? Ερημιά κυπριακή… Δεν βλέπω κανένα περήφανο κυπραίο να παίρνει τα μωρά του για βόλτα κοντά στα «μαυρούθκια» και τις φιλιππινέζες και τις σριλανκέζες… η εγκατάλειψη ενός τόπου αρχίζει πρώτα από την καρδιά… την δική του και την δική μας…
το «πάρκο με τα πουλούθκια», δίπλα στον πάλαι ποτέ ΘΟΚ, αγαπημένος προορισμός για τα κυριακάτικα απογεύματα των παιδικών μου χρόνων, σφύζει από ζωή ενός άλλου πολιτισμού… πόσο πιο εύκολη η ζωή όταν ήμασταν μωρά… η μακαρίου η είσοδος σε ένα άλλο κόσμο… αναρωτιέμαι που ανήκουμε τελικά… κουράστηκα… θέλω να πάω σπίτι μου… έμεινα κλεισμένη πολύ καιρό σπίτι… άρχισα να μην αντέχω τον κόσμο… Πώς το λέει εκείνο το ποίημα? Εκείνο το τραγούδι? Μες το κλειστό δωμάτιο υπάρχουν όλα…Υπάρχεις Εσυ…

13 σχόλια:

Praktor είπε...

H makariou eisodos se ena allo kosmo..me ta kakokamwmena pezodromia ths pou oute ekei mporei na parei o perhfanos kupraios ta mwra tou, me to tsimento ths kai tis kakogoustes anakainhseis.500 metra dromos, to epikentro ths polhs pou rhmazetai pou emas tous idious.stenaxwrkoumai mono pou to skeftomai.
kalh eleu8eria!

DaisyCrazy είπε...

δεν την ξέρω καλά τη λευκωσία, δεν την έχω ζήσει ποτέ αλλά για μένα οι συνοικίες που περιγράφεις είναι απ'τις πιο όμορφες της. θυμάμαι που μας είχαν πάρει για εκδρομή όταν ήμουν μαθήτρια και ενθουσιάστηκα :)

αν οι κύπριοι την εγκατάλειψαν κακό του κεφαλιού τους. να γύρισουν πίσω. τις ομορφιές της μια πόλη τις έχει για να τις ζουν οι κάτοικοι όχι για να τις αποφεύγουν!

θυμάμαι ότι παλιά κάτι παρόμοιο ίσχυε και για το κέντρο της λεμεσού αλλά τα τελευταία χρόνια με το τεπακ άλλαξε αρκετά το σκηνικό κι αυτό με κάνει να χαμογελώ.

φιλιά και καλή λευτεριά!
καλώς να τα δεχτείς τα ζουζουνάκια σου!

μαχαιρης είπε...

ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΔΙΚΙΑ ΕΧΕΙΣ...

Ανώνυμος είπε...

Δε μεγάλωσα στη Λευκωσία, αλλά ζω εδώ τα τελευταία 13 χρόνια. Είμαι ακόμη ερωτευμένη με τις γειτονιές που περιγράφεις. Με πιάνει ακόμη ένας κόμπος στο λαιμό κάθε φορά που τις περνώ. Τις γνωρίζω καλύτερα κι από τόπακες, γιατί τις περπάτησα σπιθαμή προς σπιθαμή. Γι'αυτό και δεν τις "φοβάμαι". Τις φοβούνται μόνο όσοι δεν τις αγάπησαν ποτέ. Οπότε, δεν ξέρω αν αυτό θα έπρεπε να με πειράζει. Δεν είμαι σίγουρη.

Ωραία Ελένη είπε...

@Πράκτωρ δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω παραπάνω... τίποτα από τον χαρακτήρα της πόλης δεν έχει αυτή η οδός... ψευδοευρωπαϊκή και ψευδομοντέρνα...

@daisy crazy φταίνε πολλά για την εγκατάλειψη της πόλης... και η εισβολή που την μοίρασε στα δύο, το ότι δεν υπάρχει διε΄ξοδος, η έλλειψη πολεοδομικού πλάνου... και κυρίως εμείς οι ίδιοι... ελπίζω να μην είναι μην αργά να σωθεί... καμία σχέση με το πανέμορφο κέντρο της παλιάς λεμεσού...

@μαχαιρή μου ελπίζω να έρθεις μια μέρα και να σε γυρίσω να δεις την Λευκωσία ΜΟΥ...θα χαρώ πολύ!!

@ΚΟρίνα μου πολλοί λεγόμενοι λευκωσιάτες δεν καταδέχονβται πλέον την παλιά πόλη... την φοβούνται και τους φοβάται... πολύ μας πειράζει αυτό...

Disciple είπε...

είμαι ερωτευμένη με την παλιά λευκωσία. Αρέσκει μου να την περπατώ με μεγάλους αθρώπους τζιαι να μου λαλούν ιστορίες για τα στενά της.
Τζιαι εν μπορώ να καταλάβω γιατί την φοούνται οι κυπραίοι. Εν μαγική. Τουλάχιστον τα "μαυρούθκια" κρατούν τη ζωντανή

Ουφ! είπε...

όσες φορές έτυχε να πάω βόλτα στη παλιά Λευκωσία μου άρεσε πάρα πολύ.. τη τελευταία φορά μάλιστα περάσαμε και στην "απέναντι" πλευρά και κάναμε κανονικό κύκλο στο κέντρο... ήταν πολύ ωραία!

μες το κλειστό δωμάτιο δεν υπάρχουν όλα... σιγά σιγά θα συνηθίσεις ξανά να βγαίνεις :-)

καλή λευτεριά :-)

Ina είπε...

Αγαπώ την παλιά πολή... όση μας απόμεινε δλδ. Καλή λευτεριά.

κι αγνάντευε... είπε...

Υπάρχουν όλα, Ελένη μου, ναι, μες το δωμάτιο, των παιδιών σου! :) Θα το δεις πως όλος ο κόσμος θα φαίνεται στα μάτια και στο χαμόγελό τους!
Κατα τα άλλα, να σου αναφέρω μόνο ότι έτυχε μαθήτρια να μου πει ότι δεν την αφήνουν οι γονείς της να πάει περίπατο στη Λήδρας γιατι έχει γεμίσει "μαύρους". Για τον ίδιο λόγο, έχω γνωστου΄ς που δεν πατούν πια πόδι στην περιοχή. Εγώ τη βρίσκω τρομερά ενδιαφέρουσα αυτήν την πολυπολιτισμική εικόνα που παρουσιάζει. Είναι το μόνο μέρος της πόλης που θυμίζει ευρωπαικές πρωτεύουσες, όσον αφορά τουλάχιστον τη σύνθεση του πληθυσμού που συναντάς στο δρόμο. Γιατί, όσον αφορά τα κτήρια, την εικόνα τη βλέπουμε όλοι μας...

DaisyCrazy είπε...

Ελένη μου έχεις καιρό να γράψεις. Να υποθέσω ότι ήρθαν τα παιδάκια σου; Ελπίζω ναι και να πήγαν όλα τέλεια! :)
Φιλιά

postbabylon είπε...

Χέλεν μου, εν ήβρα το ήμειλ σου γιαυτόν γράφω δαμέ, ελπίζω να ήρταν τα ζουζούνια σου τζιαι να είσαστε όλοι καλά! είδεσ, μόνο που το μπλογκ έσιεις την έννοιαν του άλλου:-)

μαχαιρης είπε...

Καλο Πασχα...Ωραια μου κυρια...
Μακαρι να θελησει ο Μεγαλος Γιαραμπη και να μπορεσω...
Πριν πεθανω, να ερθω στην Κυπρο μας και να παω και στην Πολη...
Ως και να χει...Θα ηταν μεγαλη τιμη για μενα...Να μου δειξεις την πολη σου...
Κι εγω θα ηθελα να σου δειξω το χωριο μου[ Απειρανθος Ναξου]
Αν ποτε σε ευγαζε, ο δρομος κατα κει...
Και παλι...Στελνω τις καλυτερες μου ευχες...!!!
Καλη Ανασταση, ωραια μου Κυρια...!!

ρίτσα είπε...

polles euxes gia ugeia kai xara