Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Here comes the bride…



Αγαπητή Αντρούλα. Που έχεις το γραφείο σου στον δεύτερο όροφο, που μιλήσαμε πέντε φορές τα τελευταία τέσσερα χρόνια, που νόμιζα πως σε λένε Βασιλική, που δεν ήξερα αν είσαι παντρεμένη και δεν με ενδιέφερε να είχες παιδιά. Γιατί νομίζεις πως με ενδιαφέρει που παντρεύεις στις 26 Οκτωβρίου την μοναχοκόρη σου? Και γιατί εσύ και οι άλλοι έξι, άνω των 55 ετών συνάδελφοι, θεωρείται πως περίπου θα κάνουμε bonding, αν συμμετέχω στους γάμους του κανακάρη και της θυγατέρας σας, αντίστοιχα αφιερώνοντας τουλάχιστον 30 Ευρώ στον καθένα?
Έλεος πια!! Γιατί πρέπει να καλείτε 2500 άτομα στον κάθε γάμο???? Γιατί πρέπει να κάνω κάθε Φθινόπωρο συλλογή από τουλάχιστον 15 προσκλητήρια γάμου?? Και γιατί στο βάθος βάθος νοιώθω υποχρεωμένη, νοιώθω τύχεις και ντρέπομαι με την –σοφή- απόφαση μου, να μην συμμετέχω σε γάμους αγνώστων??

2 σχόλια:

Aceras Anthropophorum είπε...

Είναι επένδυση. Κάποτε κάποιοι που τους άγνωστους των οποίων τον γάμον τιμάς, θα έρτουν εις τα παιθκιά σου να σου ρίξουν ξημέρωμα. Κάμε το καλόν τζιαι ρίξε το στον γιαλόν. Τα νιόπαντρα έχουν ειδικές ανάγκες.

Ωραία Ελένη είπε...

Αγαπητέ φίλε,

Τα εν λόγω νιόπατρα ζευγάρια πίστεψε με έχουν πολύ λιγότερες ανάγκες από εμάς εδώ! Αυτόν ειδικά τον μήνα εμείς κηρύξαμε πτώχευση με διάφορα που μας έτυχαν. Άρα είναι πάρα πολύ δύσκολο να πρέπει να υπολογίζουμε και τουλάχιστον 250 Ευρώ για τον γάμο της κόρης της κάθε συναδέλφου. Ακριβώς επειδή δεν είναι μία κόρη και μία συνάδελφος. Επίσης, δεν νοιώθω πως με καλούν επειδή θέλουν να τιμήσω τον γάμο τους ή των παιδιών τους. Άλλο ο φίλος, ο γείτονας ο συγγενής που θέλει να μοιραστείς την χαρά του. Μιας πιάνει το κολάνι της συνήθειας να καλέσουν όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα...